Zaman artık sizin zamanınız gibi değil.Artık sizin zamanınızdaki gibi bir diyardan bir diyara aylar süren yolculuklar yapılmıyor. Dünyanın en ücra köşesine dâhi günler sürmüyor. Teknoloji o denli gelişti ki, âdeta insanları bile kontrol etmeye başladı. Artık aşklar da farklı bu zamanda, insanlarda. İnsanlık kavramı yok olmaya yüz tutu benim ulu dedeciğim.

Akıp gidiyor zaman bir su misali. Sizin mirasınıza, değerlerinize sahip çıkamadık. Ne olur hakkınızı helâl edin bize. Cihat etmekten korkar oldu torunlarınız. İslamdan ve Türklükten uzak, paraya, şan ve şöhrete itibar etmeye başladı. O denli bozuldu ki be atam, sizlere hakaretler ve isyanlar savurarak yaşayanlar arasında alkışlara, paraya ve övgülere mazhar olmaya başladı torunlarınız. Vatanımız Türkistan bölündü, adeta param parça oldu. Bölündük binlerce parçaya. Vurdular, kırdılar bizi. 
Eskisi gibi toprak işlenmez, besi yapılmaz oldu. Olsa da zaten verim kazanılmıyor ki. Gübre otu yakmaya başlamış, düşman içimizde mikrop gibi çoğalıyor. Hastayız be atam, hasta. 
Gök yüzünde mavilik, denizlerde berraklık yok artık. Denizlerimiz kir ve atık yuvasına döndü. Semada göçmen kuşlarda görünmüyor artık. O kadar acı ki be dede. Serçeler betonlara, demir aralıklara yuva yapmaya çabalar olmuş. Çünkü artık yuva yapabilecekleri ağaç kalmaz oldu civarda. Bir övgü almak, namını yürütmek için hayvanları acımasızca katletmeye başladı torunların atam. Ceddimizi yargılar olmuş ve beğenmiyor artık atam. Hakkınızda ne türlü romanlar, filmler, diziler çevrildi. Teki dahi size layık değil be atam. Düşmanın kuklası oldu torunun dedem. 

Of, of... Bilmiyorum ne olacak halimiz. Başladı bir kan akıtma macerası. Doğu Türkistan, Mısır, Yemen, Balkanlar, Irak, Suriye ve daha bir sürü... Şimdi de gözleri çıkası hain illetle bize dikti gözlerini. Terör sarmaya başladı yurdumuzu dört bir yandan. Yetişin ne olur atalarım, beylerim... 

Hata ettik, hemde çok büyük bir hata. Özümüzü terk etmekle kalmadık, özümüze de ihanet ettik. Özümüzü kirletip namustan vazgeçtik. Ah be atam ah. Satırlar alabildiğine sıralansa içimdeki derdi anlatamaz asla. Eskiden gazamız mübarek olsun derdik. Lakin şimdi gaza sözcüğü de terk etti bizi. Ne etsinler, onlara da hak veriyorum. Çünkü dilimizi de kullanamaz olduk artık. Sözcükler hüzünlü, Türkçe'mizin boynu bükük yalnız kaldı. Irza gasp etmek romantizm, namussuzluk aşk, hayasızlık ise sevgi olmuş. Selam vermezden evvel kişinin parası, maaşı sorulur oldu. Artık kız isteme geleneği de kalkmaya başladı. Zaten devam etse de ne olacak ki? O da bozulmuş ya be dedem. Evvelden erkeğin imanı ölçülüp yüreğinde Allah korkusu var mı ona bakılırken, artık işi, bol parası, evi, arabası vs. var mı ona bakılıyor. 
Bu böyle süre gider atam. Yine de Allah'tan ümit kesilmez. Umudumuz tükenmedi henüz. Elbet bir gün yine Türkistan illerinde sizin şanınıza layık cenkler edecek, nâmınızı daim tutacağız. 
Sevgiyle ve rahmetle anıyorum sizleri. Allah yâr ve yardımcımız olsun inşallah.